آیت الله قمی می فرماید:من بزرگترین درس زندگی ام را از یک کفترباز یاد گرفتم.

کفتربازی در محله ما ساکن بود که مایه ناراحتی اهل محل شده بود .همه از دست او شاکی بودند چون همیشه روی بام بود و خانه همسایه ها را نگاه می کرد.
یک روز مردم محل روی سرش ریختند و حسابی او را کتک زدند .اما او دوباره خونین و زخمی روی پشت بام پیش کبوترها رفت.
روزی مردم محل از دست او شکایت کردند  و مدتی در زندان بود .اما به محض آزاد شدن باز سراغ کبوترها رفت.

روزی این شخص از من سوال کرد : آقای قمی شنیده ام که شما عاشق خدا هستید؟
جواب دادم گمان می کنم که باشم.
کفترباز ادامه داد: من عاشق کبوترام هستم .به خاطر اونها کتک خوردم ، تو تا حالا به خاطر خدا کتک خوردی؟
من به خاطر کبوترام زندان رفتم تو تا حالا به خاطر خدا زندان رفتی؟
من شب که میخابم می گم کفترام، صبح که بیدار میشم میگم کفترام .خدایی که تو غاشقش هستی هم این قدر برات عزیزه؟؟!!!!!!!!!!

امشب قصد دارم قدری بدون تعارف با هم حرف بزنیم درمورد مهمانی هایی که رفتن به آنها حرام است ...  البته می دونم که این پست به مزاج خیلی ها شاید خوش نیاید اما از آنجا که بنا ندارم مصلحت سنجی کنم بدون تعارف می گویم

مجلس غیبت و تهمت

• یکی از کثیف ترین و زشت ترین گناهان کبیره، غیبت کردن و تهمت زدن است 
• غیبت یعنی حقیقتی را در پشت سر کسی بگویی که او راضی به بازگو شدن آن حقیقت نباشد
• تهمت یعنی حرفی ناروا و نادرست را پشت سر کسی بیان کنی که توضیح در مورد این گناهان مبسوط است 
• حضور در جلسه ای که افراد در آن مشغول غیبت و تهمت هستند، حرام است و باید فورا آن مجلس را ترک کرد.
• حتی اگر شما آن شخص را نشناسی در حالی که اکثرا می شناسند باز هم مصداق غیبت یا تهمت است 

مجلسی که حضور در آن مستلزم دیدن نامحرمی باشد که پوشش کامل ندارد

•  حداقل حجاب یعنی اولا بجز گردی صورت و کفین دست ها جای دیگری از بدن یا موهای خانم مشخص باشد ثانیاآنچه پوشیده است محرک نباشید
•  حضور در چنین مجلسی چون گناه نگاه به نامحرم در آن وجود دارد حرام است 
• و اگر فرد احتمال عقلایی دهد حضور در این جلسه منجر به این می شود که نگاه به نامحرم داشته باشد ، باید جلسه را ترک کند 
• پی نوشت: دختر خاله ، پسر خاله ، دختر عمه ، پسر عمه و ... زن عمو، زن دایی، خواهر زن و .. .  نیز نامحرم هستند و تفاوتی بین نامحرم فامیل و غیر فامیل وجود ندارد 

مجلس غنا

• مجلسی که در آن آهنگ مطرب پخش می شود و یا رقص وجود دارد 
• پی نوشت: حضور در این جلسات حتی اگر خود فرد فعالیتی نداشته باشد به صرف اینکه حضورش به نوعی تایید این جلسه باشد، حرام است 
• پی نوشت: احکام مجلس رقص قبلا در پیام زیر توضیح داده شده 

شبی را با دلم خلوت نشستم 

گرفتم گوشی تاپی به دستم 

که در این وادی رشد و ترقی 

کجای این مقوله بنده هستم 

زدم چندین تلنگر روی گوشی 

نه با انگشت بلکه با دو دستم 

چه آسان شد میسر ارتباطی 

گمان کردم که خیلی واردهستم 

نمایان شد به گوش نانجیبی 

نمی گویم چه سان لرزید دستم 

به او گفتم که هستی و چرایی؟ 

جوابم داد من شیطان پرستم 

شنیدم ناله شیطان که می گفت 

نزن تهمت که من اینجا نشستم 

به شیطان گفتم اینجا تو چرایی؟ 

بگفت در محضر استاد هستم 

بدو گفتم چرا سرد و خموشی؟ 

بگفت شاگرد مردودیش هستم 

کجا من مثل او پست و پلیدم؟ 

کجا می آید اعمالش ز دستم؟ 

فرو رفتم به ناگه را در تفکر 

چرا من در پی این قوم پستم؟ 

پس از لعنت به شیطان ورهایی 

چنان ماری زجای خویش جستم 

ز کردار خودم هستم پشیمان 

نمی آید بجز توبه ز دستم 

به جبران و مکافات گناهان 

زدم گوشی تاپم را شکستم 

خدا را شاکرم کز دام شیطان 

چنین آسوده و یکباره رستم 

شاعر: پدرم

مقام معظم رهبری: الان شما در ایران سوار هواپیما می شوید و می بینید کسی که در برج مراقبت هست و یک ایرانی است، با این خلبان که او نیز یک ایرانی است، حتماً انگلیسی حرف می زند! 
 بنده گفتم در آن هواپیمایی که من سوار می شوم، این کار ممنوع است! چرا فارسی حرف نمی زنند!؟ آخر یک وقت هست که شما با یک برج بیگانه - که او مثلاً چینی است و شما فارس هستید و زبان یکدیگر را نمی دانید - از زبان مشترک انگلیسی استفاده می کنید؛ اما بنده مثلاً به مشهد که می روم، به چه مناسبت شما انگلیسی حرف می زنید!؟

1370/11/27 

اصلا قرار نبوده تو زیباترم کنی

یا سوژه ی نگاه کس دیگرم کنی

زیبایی از درون خودم جلوه می کند

باید شبیه آینه ها باورم کنی

ابر سیاه پر تپشم، نم نمک ببار

با قطره های شوکت خود تا ترم کنی

شعر نجیب بودن من عاشقانه است

می ارزد عاشقانه مرا از برم کنی

باید مرا بغل کنی و مثل قصه ها

در قصر مخفی تن خود، دلبرم کنی

چادر، میان حادثه ها باش تا خودت

حرز دعای حضرت زهرا سرم کنی

شعر از : زهرا آراسته نیا (+)

دو مدل گناه کردن وجود داره که هر دو خیلی زشت و بد است. اما یکی از آنها بسیار بدتر از دیگری است. 
یک وقت کسی گناه می کند و می داند که کارش گناه است و از انجامش ناراحت است حتی امکان دارد باز هم آن گناه را مرتکب شود اما اگر از او بپرسی که آیا از انجام این فعلت خوشحالی؟ می گوید نه!
مثلا امکان دارد دروغ بگوید، غیبت کند، نماز نخواند، یا روزه نگیرد اما در عین حال از اینکه این افعال را مرتکب شده راضی و خوشحال نباشد و یا بی حجاب بیرون بیاید واگر از او بپرسی که حجاب در اسلام اصل است یا نه بگوید اصل است و باید با حجاب بود اما ...[یه توجیهی بیاورد] این نوع گناه کردن بسیار زشت و قبیح است و و اگر از آن توبه نشود خدا می داند که چه عاقبتی دارد  و امید واریم خدا گناهان همه ما را بیاورزد.
اما نوع دوم که بسیار بد تر از نوع اول است یک تفاوت دارد و آن اینکه فرد اصلا آن فعل را گناه نمی داند. مثلا فرد نماز نمی خواند و اگر از او سوال کنی چرا نماز نمی خوانی بگوید "ببین من اعتقادی به نماز ندارم" یا مثلا به او بگویی چرا با این وضعیت حجاب بیرون می آیی بگوید "من اصلا به این چیز ها اعتقاد ندارم" آیه 150 و 151 سوره نساء  در خصوص چنین افرادی حجت را تمام کرده و می فرماید:
کسانى که به خدا و پیامبرانش کفر مى‏ورزند و مى‏خواهند میان خدا و پیامبران او جدایى اندازند و  مى‏گویند ما به بعضى ایمان داریم و بعضى را انکار مى‏کنیم و مى‏خواهند میان این [دو] راهى براى خود اختیار کنند (150) آنان در حقیقت کافرند و ما براى کافران عذابى خفت‏آور آماده کرده‏ایم (151)
ماجرای امروز جامعه ما نیز در حال میل به این سمت است. البته هنوز مانده که اینطور بشویم اما به این سمت داریم میل می کنیم. مثلا نمار می خواند، روزه می گیرد اما به راحتی رشوه هم می گیرد. اسلامی که این روز ها نمونه بارزش همان چیزی است که در ترکیه دیده می شود. تصاویر زیر از افطار روز 22 تیر 1392 معترضان اردوغان در خیابان "استقلال" استانبول در اولین روز ماه رمضان همین امسال است که توسط سایت فرارو منتشر شده است. 
این مدل از دینداری که بخشی از اسلام ناب را می پذیرد و بخش دیگر را نمی پذیرد همان چیزی است که در اصطلاح اسلام ناب آمریکایی نامیده می شود. موضوعی که بار ها و بار ها امام خمینی نسبت به آن تذکر داده بودند و لازم است متولیان فرهنگ جامعه دقت بیشتری نسبت به آن داشته باشند. 

خرید شما = رونق اقتصادی رژیم صهیونیستی

در سال 1869 میلادی در همایشی که در شهر پراگ برگزار گردید راشورن یکی از خاخام های اعظم صهیونیستی بیان می دارد تسلط بر طلا و افکار عمومی را دو ابزار مهم برای تسلط بر جهان معرفی می کند و صهیونسیت ها برای اجرایی شدن این هدف تلاش های گسترده ای را تدارک می بینند تا حدی که هم اکنون می توان رد پای صهیونیست ها را در اکثر بنگاه‏های اقتصادی و رسانه های جمعی مشاهده کرد. حال اگر مطابق آیه 82 سوره مبارکه مائده، صهیونیست ها را از بزرگترین دشمنان اسلام بدانیم لازم است با تمام توان مانع شویم این غده سرطانی به آمال و آرزو های پوچ و بی اساس خود دست یابد. بنابراین بر ما لازم است است، در سالی که به نام حمایت از تولید ملی نامیده شده است با همتی مضاعف از خرید کالا هایی که تولیدکنندگان آنها از حامیان و تقویت کنندگان رژیم غاصب صهیونیسیم هستند؛ اجتناب نماییم.  این موضوع در بیان عموم مراجع عظام تقلید و علمای عالی قدر ذکر گردیده است. چنانچه در رساله اجوبه الاستفتائات مقام معظم رهبری (مد) می خوانیم¹:

پرسش 1351: آیا خرید تولیدات شرکتهاى یهودى، امریکایى یا کانادایى با وجود این احتمال که شرکتهاى مزبور به تقویت دولت اسرائیل مى‏پردازند، جایز است؟
پاسخ: اگر خرید و فروش این تولیدات موجب تقویت دولت حقیر و غاصب اسرائیل شده و یا در راه دشمنى با اسلام و مسلمین بکار مى‏روند، خرید و فروش آنها براى هیچکس جایز نیست و الاّ اشکال ندارد.

در مورد تحریم کالا های صهیونیستی باید به سه نکته اساسی دقت داشت:
1- به خاطر حساسیتی که در کشورهای اسلامی و خصوصا ایران بر روی نام اسرائیل وجود دارد، هیچ کدام از این محصولات با عنوان و تاکید بر «تولید شده در اسرائیل» توزیع نمی‌شود و برای شناخت این محصولات و کمپانی‌های صهیونیستی باید با دقت و هوشیاری به تحقیق پرداخت. و به میزان خدمات شرکت ها به این رژیم منحوس و تشکر ها و قدردانی های سران رژیم اشغال گر قدس دقت مضاعف داشت.
2- ماهیت برخی از این محصولات، به خصوص کالاهای الکترونیکی و کامپیوتری و ... به گونه‌ای است که عملا تحریم سریع آنها ممکن نیست و باید به مرور و با برنامه‌ریزی دولت در بازار جایگزین شوند .اما برخی از این محصولات، ماهیت مصرفی و خوراکی دارند و تحریم آنها به راحتی ممکن است و حتی موجب تقویت کالاهای داخلی نیز می‌گردد. بنابر این برای تحریم این رژیم باید ابتدا تحریم کالا های مصرفی که معادل آنها در داخل کشور نیز تولید می شود؛ را در دستور کار قرار داد و سپس با فراهم شدن زیر ساخت های لازم نسبت به تحریم سایر شرکت ها اقدام نمود.
3- سابقه تاریخی تحریم تنباکو و کمپانی انگلیسی «رژی» با فتوای مرحوم میرزای شیرازی تحریم کالاهای دانمارکی در جریان توهین روزنامه‌های این کشور به ساحت مقدس پیامبر اکرم، در سراسر جهان اسلام و از جمله ایران که نتیجه آن عجز و ناتوانی دشمنان اسلام و اتحاد و یکپارچگی و تقویت روحیه مبارزه و قیام علیه ظلم در ملت‌های مسلمان بود؛ نشان می‏دهد که مردم مسلمان و انقلابی کشورمان به غیر از راه‌پیمایی در روز قدس و یا دعا برای رزمندگان مقاومت، می‌توانند به گونه ای جدی تر وارد عرصه مبارزه با صهیونیسم شوند و با تحریم شرکت‌هایی که به رونق اقتصادی رژیم اشغالگر قدس می‏پردازند به صورت عملی به مبارزه با این رژیم بپردازند.
در ادامه سعی داریم تعدادی از این شرکت ها را معرفی و به بیان سوابق آنها در حمایت این رژیم منحوس بپردازیم. البته دامنه شرکت های صهیونیستی بسیار گسترده تر از مندرجات این فهرست است اما این نوشتار بیشتر روی محصولاتی که حضور پر رنگ تری در بازار های ایران دارند متمرکز خواهد بود.

کوکاکولا (CocaCola)
کوکاکولا محصولات خود را تحت عناوین کوکاکولا، فاتنا، کانادا درای و اسپریت به بسیاری از کشور ها صادر می نماید. این شرکت خدمات خود به رژیم صهیونیستی را در سال 1966 میلادی با احداث کارخانه ای در سرزمین های اشغالی آغاز و با اینکار تحریم اقتصادی عرب ها علیه اسرائیل را شکست و گام موثری در تثبیت این رژیم منحوس برداشت.  رضایت سران رژیم صهیونیستی از همراهی و همکاری با این شرکت را می توان از ضیافت شام تجاری اسرائیل که در سال 1977 میلادی به پاس 30 سال پشتیبانی از این رژیم اشاره کرد.
کوکاکولا در سال 2002 کارخانه ای دیگر در شهر «کیریات گات» (شهرکی در حیفا که ساکنین آن با اعمال زور و جنایت از این شهرک رانده شدند) جهت بکار گیری 700 اسرائیلی احداث نمود و گستره خدماتش را در سال 2005 با خرید 51 درصد از سهام «شرکت شراب سازی تاوُر»  (tavor) اسرائیل گسترده تر از پیش نمود. در حال حاضر بیش از 5000 اسرائیلی در شرکت های وابسته به کوکاکولا مشغول به کار بوده و قرار است این میزان با توسعه و تاسیس کارخانه های وابسته به کوکاکولا افزایش یابد.

نستله (Nestle)
شرکت نستله که بزرگترین شرکت تولید کننده مواد غذایی در دنیا به حساب می آید محصولاتش را تحت عناوین نسکافه، کافی میت، محصولات غذایی مگی (Maggi)، شکلات های کیت کات و لوازم آرایشی بهداشتی لئوریال (Loreal) روانه بازار‏های مصرف می نماید. خدمات این شرکت با خرید 10 درصد از سهام شرکت تغذیه اسرائیل (Investment) در سال 1995 آغاز شد و بعد از دو سال سرمایه گذاری خود را به بیش از 50 درصد رساند. از دیگر خدمات این شرکت می توان به راه اندازی مرکز تحقیق و توسعه «R&D»، واریز 20 میلیون دلار به صندوق «غرامت هولوکاست»، احداث کارخانه در شهرک غصب شده «سدورات» و اعطای امتیاز توزیع و صادرات محصولات خود به شرکت اسرائیلی «اوسم» اشاره نمود. هم اکنون بیش از 4000 یهودی صهیونیسم در کارخانه های وابسته به نستله مشغول به کار می باشند.
جایزه ویژه جوبیلی (Jubilee -که به سازمانی هایی که تاثیر عمده ای در قدرت یافتن اسرائیل دارند اهدا می گردد) در سال 1998، معافیت مالیاتی و کمک چندین میلیون دلاری از رژیم صهیونیستی از جمله پاداش هایی است که نستله در قبال خوش خدمتی به این رژیم دریافت نموده است. 
در ایران شرکت نستله نماینده فروش انحصاری نستله سوئیس (اس - آ) است که علاوه بر موارد فوق غذای کودک سرلاک و شیر خشک نان نیز از محصولاتی است که توسط این نمایندگی تولید و در بازارهای ایران و کشور های خاور میانه به فروش می رسد.

تیمبرلند (Timberland)   
کافی است نگاهی به پوشاک و البسه خود و اطرافیانتان بیاندازید تا نام و بِرَند این شرکت حامی رژیم اشغالگر قدس را روی کاپشن، کلاه، کوله پشتی، ساک چمدان، کفش، پوتین یا حتی روی کیف پول یا ساعت موچی خود مشاهده کنید.
47 درصد از سهام و 81 در صد از حق رای این شرکت 1/1 میلیارد دلاری متعلق به خانواده صهیونیست فعال و حامی رژیم  صهونیستی به نام «جفری سوارتز» (jeffry swartz) می باشد وی پس از سفر 4 روزه که به سرزمین های اشغالی داشت در گفتگو با نشریه ارشلیم پست گفت که اسرائیل باید پیامش را به گوش جهانیان برساند و تاکید کرد که «ما خواهان دخالت جدی تر آمریکا در حمایت از اسرائیل هستیم» و قول داد که با احساس وظیفه فراگیر کردن پیام اسرائیل به کشورش باز می گردد.
تیمبرلند بیش از 20 فروشگاه بزرگ در سرزمین های اشغالی ایجاد کرده و تولید کننده پوتین های سربازان اشغالگر فلسطین می باشد. بخشی از درآمد خانواده سوارتز صرف پشتیبانی از موسسات آموزشی یهودیان در آمریکا می گردد.

موتورولا (Motorola)   
موتورلا شرکتی چند ملیتی است که به خاطر تولید گوشی تلفن همراه، تلفن بی سیم و تلویزیون های دیجیتال شهرت دارد و مرکز اصلی آن در آمریکا قرار دارد. سرمایه گذاری عظیم این شرکت در اسرائیل به سال 1948 باز می گردد که موجب شکسته شدن تحریم های اعراب علیه رژیم صهیونیستی شد و در نتیجه این خوش خدمتی بنیامین نتانیاهو جایزه ویژه جوبیلی را در سال 1998 به این شرکت اهدا کرد. طی سال های فعالیت موتورلا در سرزمین های اشغالی بیش از 4500 اسرائیلی در آن استخدام شدند تا ضمن خدمات اقتصادی فراوان بهه رژیم اشغال گر قدس موجبات بهبود اشتغال و کسب کار را در سرزمین های اشغالی فراهم آورد.
علاوه بر خدمات اقتصادی فراوان این شرکت، تامین ابزار و ادوات الکترونیکی و رادار های نظامی، گیت های تفتیش، سیستم هدایت موشکی، هواپیمای بدون سرنشین و وسایل ارتباطی و جاسوسی خدمات ویژه موتورلا به رژیم اشغال گر قدس می باشد.

اینتل (Intel)   
شرکت اینتل بزرگترین سازنده ریزپردازنده های رایانه ای و قطعات مرتبط با شبکه، بی سیم و ... است. نخستین طرح این شرکت «طرح IDC» است که در سال1974 در حیفا شروع به کار کرد کارخانه دوم این شرکت در سال 1985 با نام «FAB8» با سرمایه گذاری 1 میلیارد دلاری اینتل و 500 میلیون دلاری رژیم صهیونیستی تاسیس گردید و تاسیس مرکز توسعه اورشلیم در سال 1998  امکان خدمت رسانی هر چه بیشتر به رژیم اشغال گر قدس فراهم کرد.
از خدمات گسترده این شرکت می توان به بورس تحصیلی و خرید وسایل آزمایشگاهی در مدارس و دانشگاه های سرزمین‏های اشغالی اشاره کرد. شعبه اسرائیلی این شرکت که سومین واحد بزرگ اینتل در دنیاست با اشتغال بیش از 4000 نفر و صادرات بیش از یک میلیارد دلار در سال موجبات رونق اقتصادی سرزمین های اشغالی را فراهم آورده است.

آی بی ام (IBM)   
آی بی ام سرمایه گذاریش در سرزمین های اشغالی را یک سال پس از تشکیل دولت موهوم اسرائیل آغاز کرد.
«لارنس ریکاردی» از مدیران این شرکت در در مصاحبه با ارشلیم پست گفت «این بخش از زمین (فلسطین اشغالی) و آرمان های بزرگش برای آی بی ام بسیار مهم است» و این طرز تفکر مدیران آی بی ام بود که ستایش شارون در مهمانی اتحادیه دوستی آمریکا – اسرائیل در سال 2001 را بر انگیخت و سبب شد جایزه «سفیر» اتاق بازرگانی آمریکا – اسرائیل را در سال 2002 به این شرکت سخت افزاری اهدا گردد. از خدمات این شرکت به اسرائیل می توان به ساخت مجموعه «خانه آی بی ام» آزمایشگاه های تحقیقاتی در حیفا و اشتغال 2000 نفر از اشغال گران فلسطین اشاره کرد.

نوکیا (Nokia)   
نوکیا حضور خود در اسراییل را با یک سرمایه گذاری 500 میلیون دلاری در ماه دسامبر سال 2000 میلادی آغاز کرد. این شرکت فنلاندی که بیش از 35 درصد کل گوشی های همراه جهان را تولید می کند بازار اسرائیل غاصب را یکی از بهترین بازار های خود دانسته و با تمام توان در پی سرمایه گذاری در فلسطین اشغالی می باشد. و با احداث کارخانه هایی در سرزمین های اشغالی کمک شایان توجهی به اقتصاد و اشتغال زایی رژیم صهیونیستی داشته است.
لارس ولف (lars wolf) -یکی از مدیران ارشد نوکیا- در 4 مارس سال 2001 میلادی (1380هـ.ش.) در مصاحبه ای با روز نامه صهیونیستی ارشلیم پست (jerusalem post) می گوید «از آنجایی که در پروژه داخلی ما به نام «پروژه اسرائیل»، شبکه اسرائیل یکی از اهداف ماست و همچنین سازمان اقتصادی و مرکز تحقیقات نوکیا نیز حساب ویژه ای بر روی اسرائیل باز کرده، ما اسرائیل را به عنوان چشم انداز و دور نمای تمام اهداف نوکیا می دانیم.»
امید که روزی شاهد اتحاد عمومی مسلمین در جهت نابودی این غده سرطانی و آزادی قدس شریف باشیم «آمین»

-------
منابع و مواخذ:
* رساله اجوبه الاستفتائات مقام معظم رهبری، ترجمه فارسی
* وب سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی اینجا
* کمپین بین المللی تحریم آکادمیک و فرهنگی اسرائیل (آمریکا) U.S. campign Academic & Cultural Boycott of Israel اینجا 
* کمپین بین المللی بایکوت اسرائیل اینجا
* مجموعه «من نسکافه نمی خورم» تولید شده توسط جنبش دانشجویان جهان اسلام (دانشگاه امام صادق علیه السلام)

پی نوشته:
1- تاکید بر حرمت معامله با شرکت هایی که سبب انتفاع رژیم صهیونیستی هستند را می توان در استفتائات و فتوا های عموم مراجع ماضی و معاصر  از جمله امام خمینی، و آیات عظام نوری همدانی، مکارم شیرازی، فاضل لنکرانی مشاهده نمود. برای اطلاع از نظر مرجع تقلید خود می توانید به بخش «تجارت با غیر مسلمان» رساله توضیح المسائل یا دفاتر استفتائات ایشان مراجعه نمایید.

یکی از اساتید برجسته اخلاق یه مثل ساده ای می فرمودند که امروز بار ها یاد این مثل ساده افتادم. ایشون می فرمودند قرمه سبزی رو با گوشت و لوبیا درست می کنند، نه با غین و قاف؛ مراقب باشید شما را درگیر غین و قاف نکنند و گوشت و لوبیا را ببرند.
متاسفانه در بسیاری از موارد در مسائل فرهنگی عده ای آنقدر مسائل اصلی را فرعی و مسائل فرعی را اصلی می کنند و آنقدر روی حواشی کم ارزش مانور می دهند که توجه افراد از اصول باز می ماند و زمانی چشم باز می کنیم و می بینیم که اصل و اصول را بردند و ما ماندیم و بازی با یک سری فروع کم ارزش. البته این جماعت که انشا الله از روی جهل چنین می کنند جزء مصائب اسلام از ابتدا بوده اند و جهل این گروه حتی حضرت نبی اکرم را هم آزار می داده که در این مجال قصد پرداختن به آن ها را ندارم اما آنچه مهم است این است که بدانیم توان تمایز بین موضوعات اصلی و فرعی و تمرکز بر اصل ها در همه شئون لازم و واجب است و نباید هیچ گاه از آن ها غافل شد چرا که دشمن در کمین نشسته است تا غفلت ما را ببیند و مانند آنان که روزی در جنگ احد اصل (حفظ آن گردنه) را رها کردند و به دنبال فرع (گرفتن غنیمت) رفتند و در اثر این غلفت نزدیک بود اصل اساسی که حفظ جان پیامبر بود؛ از بین برود.

پی نوشت: یکى از این درسها، این نکته مهم است که حسین بن على علیه‌الصّلاةوالسّلام، در یک فصل بسیار حسّاس تاریخ اسلام، وظیفه اصلى را از وظایف گوناگون و داراى مراتب مختلف اهمیت، تشخیص داد و این وظیفه را به انجام رساند. او در شناخت چیزى که آن روز دنیاى اسلام به آن احتیاج داشت، دچار توهّم و اشتباه نشد. در حالى که این، یکى از نقاط آسیب‌پذیر در زندگى مسلمین، در دورانهاى مختلف است؛ یعنى این‌که، آحاد ملت و راهنمایان آنها و برجستگان دنیاى اسلام، در برهه‌اى از زمان، وظیفه اصلى را اشتباه کنند. ندانند چه چیز اصلى‌است و باید به آن پرداخت و باید کارهاى دیگر را - اگر لازم شد - فداى آن کرد؛ و چه چیز فرعى و درجه دوم است و هر حرکت و کارى را به قدر خودِ آن باید اهمیّت داد و برایش تلاش کرد.درهمان زمانِ حرکت اباعبداللَّه علیه‌السّلام، کسانى بودند که اگر با آنها در باب این قضیه صحبت مى‌شد که «اکنون وقت قیام است» و مى‌فهمیدند که این کار، به دنبال خود مشکلات و دردسرهایى دارد، به تکالیف درجه دو مى‌چسبیدند؛ کما این‌که دیدیم، عدّه‌اى همین کار را کردند. در میان آنهایى که با امام حسین علیه‌السّلام، حرکت نکردند و نرفتند، آدمهاى مؤمن و متعهّد وجود داشت. این‌طور نبود که همه، اهل دنیا باشند. آن روز در بین سران و برگزیدگان دنیاى اسلام، آدمهاى مؤمن و کسانى که مى‌خواستند طبق وظیفه عمل کنند، بودند؛ امّا تکلیف را نمى‌فهمیدند؛ وضعیت زمان را تشخیص نمى‌دادند؛ دشمن اصلى را نمى‌شناختند و کار اصلى و محورى را با کارهاى درجه دو و درجه سه، اشتباه مى‌کردند. این، یکى از ابتلائات بزرگ دنیاى اسلام بوده است. امروز هم ممکن است ما دچار آن شویم، و آنچه را که مهم است، با چیز کم اهمیّت‌تر اشتباه کنیم. باید وظیفه اساسى را که قوام و حیات جامعه به آن است، پیدا کرد. (71/5/7)