برمشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا// بردلم ترسم بماند آرزوی کربلا
تشنه آب فراتم ای عجل مهلت بده // تا بگیرم در بقل قبر شهید کربلا
دوباره بوی محرم می آید با همان عطر دل انگیز خودش، بوی اسفند بین دسته های عزاداری، گلابی که بر سر عزاداران می پاشند، عطر دلانگیز روضه ابی عبدالله، صدای سینه زنید، صفای تکیه ها و مساجد منابر و ... دوباره مادر ها برای کودکانشان لباس سقایی آماده می کنند و پدر ها هم خورده پولهای باقی مانده از سال را جمع می کنند تا اگر بنوانند آنها هم در نذری امام حسین سهیم شوند، اگر خوب دقت کنی تکیه ها یکی یکی سرپا می شوند و آماده میزبانی، بلی میزبانی از بهترین بندگان خدا، بندگانی که شاید خوب نباشند اما وقتی در مجلس ارباب قرار می گیرند بهترین می شوند. مجالسی که عرشیان برای تبرک بال و پرشان را فرش ره مهمانانش می نمایند و اگر هم نتوانند خادم این درگاه باشند دست به دامان در و دیوار حسنیه می شوند. سلام بر محرم سلام بر ماه خون و قیام، سلام بر ماهی که رهبر فقید انقلاب فرمود هر چه داریم این محرم و صفر داریم، سلام بر کربلا وادی عشق و صفا، سلام بر کاروانی که می رود تا سخت ترین حماسه ها را رقم بزند، سلام بر کاروان سالار این قافله، سلام بر پشت و پناه کاروان سالار و امید کودکان، سلام بر انیس و مونس قافله سالار، سلام بر شبیه ترین امت به رسول الله (صلی الله علیه و آله) سلام بر کودکی که تازه بدنیا آمده و قرار است فدایی راهی مقدس باشد، راهی که برای زنده نگهداشتنش باید حجت خدا را به مسلخ ببرند، سلام بر آن کودکی که برای حفاظت از امامش دستان کوچک خود را سپر قرار داد ، سلام بر ایثارو گذشت، سلام بر شجاعت، سلام بر استقامت، سلام بر رشادت، سلام بر شهادت. و سلام بر حسین علیه السلام حسینی که که سالهاست در تلاشند این حسین را از ما بگیرند اما غافل از آنکه آنچه فانی نشود نور خداست ...
آری حسین همواره زنده است در قلوب مومنین حتی اگر نیاز باشد جانشان را برای این زنده نگه داشتند بدهند، حتی اگر نیاز باشد برای حفظ راه او عزیز ترین عزیزانشان را هم فدا کنند.
بلی آقایان صهیونیست! درست فهمیدید علت حفظ این نظام و در درچه بالاتر حفظ اصل اسلام دقیقا همین خط سرخ ابی عبد الله و خط سبز منجی عالم بشریت است و شما هیچگاه نمی توانید این دو خط را از ما بگیرید. شاید در سرتان این را می پرورید که روزی هم عده ای در غدیر اینگونه به امیر المومنین علی علیه السلام پیمان بسته بودد اما غافلید از اینکه آنها شیعه غیور نبودند و خون امثال فهمیده ها در رگهایشان جاری نبود. امروز اگر بخواهید حسین را از این مردم بگیرید باید جانشان را هم بگیرید، باید خانواده اشان را هم بگیرید باید همه چیزشان را هم بگیرید چرا که همه چیزشان حسین است. و چه زیبا فرمود آن شاعر سوخته دل که ...
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم // روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم
نمی دانم چرا هر وقت این بیت را می شنوم بغضی عجیب دلم را فرامی گیرد. تا بحال فکر کرده اید که اگر حسین را نداشتیم چه می شد. اگر این عشق الهی نبود چه می کردیم؟! آری براستی که او ارباب ماست و ارباب همه عالم. اربابی مهربان که پناه است بر همه درد ها و مسبب رفع موانع در سیر الی الله. و نزدیکترین راه برای رسیدن به معبود. و چه زیباست! خدایی که چنین راهی را برای ما یندگان قرار داد. براستی کدام یک از این خدایانی که اغیار می پرستند چنین مهربان است که برای بندگان آلوده و گنهکاری چون من هم راه بازگشتی به این شیرینی گذاشته؟! و کدامین خدا پرستیدنی تر از الله جل و اعلی است؟!