روزگاری در میان ماه و مهر
در میان دام و دانه و سپهر
در میان عاشقان و عشق ها
در میان لاله ها و یاس ها
در میان باغ گلهای بهار
در میان عاشقان بی قرار 
در میان فتنه و غوغای دون
در میان موج دریا های خون
در میان دردهای بی دوا
در میان ناله های بی صدا
در میان جهل و گمراهی و فقر
در میان بی قراری ها و صبر
ناگهان می خانه دق الباب شد
همچو خم می دلش بی تاب شد
 در جهان شور و ترنم شد عیان
رود های رحمت حق شد روان
داد مژده پیک گلبانگ سحر
کِاِی محمد آمده شب ها بسر
زد شکوفه یاس درگاه خدا
داد میوه نخل زیبای ولا
حاصل دین و نبوت شد عیان
فاتح علم و فصاحت شد عیان
کودکی چون ماه و مهر یاس بود
مادر فخر علی عباس بود
دردها یکباره درمان شد بدو
ناله ها یکباره سامان شد بدو
آری آمد علت زبایی این دو جهان
آری آمد فاطمه فخر زمین و آسمان