فرزند آيت الله شبيري زنجاني از زبان پدر بزرگوارشان نقل نمودند که^*:
در سفري که امام خميني(ره) و پدرم براي زيارت به مشهد مقدس رفته بودند امام در صحن حرم امام رضا (عليه السلام) با سالک الي الله حاج حسنعلي نخودکي مواجه مي‌شوند. امام امت (ره) که در آن زمان شايد در حدود سي الي چهل سال بيشتر نداشت وقت را غنيمت مي شمارد و به ايشان مي‌گويد با شما سخني دارم.حاج حسنعلي نخودکي مي‌گويد: من در حال انجام اعمال هستم، شما در بقعه حر عاملي (ره) بمانيد من خودم پيش شما مي‌آيم. بعد از مدتي حاج حسنعلي مي‌آيد و مي‌گويد چه کار داريد؟
امام (ره) خطاب به ايشان رو به گنبد و بارگاه امام رضا (عليه‌السلام) کرد و گفت: تو را به اين امام رضا، اگر (علم) کيمياداري به ما هم بده؟
حاج حسنعلي نخودکي انکار به داشتن علم (کيميا) نکرد بلکه به امام (ره) فرمودند:اگر ما «کيميا» به شما بدهيم و شما تمام کوه و در و دشت را طلا کرديد آيا قول مي‌دهيد که به جا استفاده کنيد و آن را حفظ کنيد و در هر جايي به کار نبريد؟
امام خميني (ره) که از همان ايام جواني صداقت از وجودشان مي‌باريد، سر به زير انداختند و با تفکري به ايشان گفتند: نه نمي‌توانم چنين قولي به شما بدهم.
حاج حسنعلي نخودکي که اين را از امام (ره) شنيد روبه ايشان کرد و فرمود: حالا که نمي‌توانيد «کيميا» را حفظ کنيد من بهتر از کيميا را به شما ياد مي‌دهم و آن اين که:

- بعد از نمازهاي واجب يک بار آيه الکرسي را تا «هو العلي العظيم» مي‌خواني.
- و بعد تسبيحات فاطمه زهرا سلام الله عليها را مي‌گويي.
- و بعد سه بار سوره توحيد «قل هو الله احد» را مي‌خواني.
- و بعد سه بار صلوات مي‌گويي: اللهم صل علي محمد و آل محمد
- و بعد سه بار آيه مبارکه: وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَمَنْ يَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا؛ (سوره طلاق آيه 2 و 3)

را مي‌خواني که اين از کيميا برايت بهتر است.
فرزند آيت الله شبيري زنجاني اضافه مي نمايند که پدرم مي‌فرمودند بعد از آن ديگر هيچ وقت محتاج نشدم.
حاج آقا مصطفي خميني (فرزند ارشد امام راحل) نيز ذيل توضيح در باب اين ديدار تاکيد مي نمايند
امام فرموده بوده که : رفيق ما [آيت الله شبيري] به صورت منقطع به اين توصيه عمل کرد؛ ولي من از آن موقع تاکنون، آن‌ را ادامه داده‌ام و هر چه دارم، از آن دارم.

_________________