هدیه ناقابل به پیشگاه آقا و مولایمان امام رضا (علیه السلام).
شاید که بپذیرد این عبد گنه کار را از باب رئفتش چرا که او رئوف است و مهربان

سپید است روز من آقا سپید است
دوباره قافیه سبز و سفید است
دوباره سبز گشته پرچم تو
از این رو، روی من آقا سپید است
اگر چه معصیت کرده سیاهم
ولیکن رحمتت آقا نوید است
الا ای عالم آل محمد
دلم در پای درست چون عبید است
همان درسی که حصنش باشد الله
ولی اندر میان شرطی رسید است
هر آنکس را ولایت هست مولا
از آتش های عقبایش رهید است
پناهم ده که هر کس را پناهی
ز زندانهای این دنیا رمید است